آزمایش کششی یک روش کلیدی برای تعیین خصوصیات مکانیکی فولاد و سایر مواد است. یک نمونه استاندارد تحت افزایش بار کششی تا زمانی که شکسته شود آزمایش می شود.

آزمایش کششی مطابق ASTM A370 خصوصیات ماده زیر را به ویژه تعیین می کند:

ماژول خاصیت ارتجاعی E: درجه مقاومت یک ماده در برابر تغییر شکل الاستیک

بازده نقطه و RP0.2: تغییر شکل دائمی مواد یا پلاستیک سازی.

استحکام کششی RM: حداکثر استرس کششی مکانیکی که می تواند استفاده شود که می توان آن را بارگیری کرد. علاوه بر این ، نقطه حداکثر نیروی.

مهمترین مقادیر مشخصه که تعیین می شوند ، نقطه عملکرد ، فشار کششی و فشار در هنگام استراحت است. این مقادیر اطلاعاتی در مورد رفتار مواد تحت بار ارائه می دهند و برای انتخاب مواد برای طیف گسترده ای از برنامه ها ، مانند صنعت خودرو ، مهندسی مکانیک یا هوافضا ، تعیین کننده هستند.

آزمایش کششی در دمای محیط مطابق با استانداردهای استاندارد بین المللی مانند ASTM E8 یا ISO 6892-1 انجام می شود. نمونه در حالی که نیرو و کرنش به طور مداوم اندازه گیری می شوند ، در معرض استرس کششی شبه استاتیک قرار می گیرند. نقطه عملکرد نشان دهنده نقطه ای است که در آن ماده شروع به تغییر شکل پلاستیکی می کند ، استحکام کششی حداکثر بار است که مواد می توانند در برابر آن مقاومت کنند. کرنش در استراحت ، توانایی مواد در تغییر شکل پلاستیکی قبل از شکستن را توصیف می کند.

علاوه بر این مقادیر مشخصه در دمای اتاق ، آزمایش کششی نیز می تواند در انواع دیگر ، مانند در دمای بالا مانند ASTM E21 یا ISO 6892-2 انجام شود تا رفتار مواد در مناطق خاص کاربرد را آزمایش کند. این آزمایشات برای اطمینان از کیفیت محصولات فولادی بسیار مهم است و به اطمینان از مناسب بودن مواد برای کاربردهای مختلف صنعتی کمک می کند.