ISO 75 و ISO 306: تست های HDT و VST روی پلیمرهای با دمای بالا
روغن سیلیکون به طور سنتی محبوب ترین رسانه برای انجام آزمایش دمای انحراف حرارتی (HDT) و دمای نرم شدن ویکات (VST) روی پلیمرها بوده است. اصل و روش آزمایش ساده است، و اگرچه سیستمهای آزمایش مبتنی بر روغن سیلیکونی بسیار خوب استقرار یافتهاند، اما میتوان آنها را با خیال راحت تنها تا حداکثر دمای 280 درجه سانتیگراد استفاده کرد.
پلیمرهای با دمای بالا مانند پلیاتر اتر کتون (PEEK) و پلیتریمید (PEI) به دلیل خواص مکانیکی و حرارتی بالاتر، تقاضای فزایندهای در صنعت پلیمر دارند. یک محیط جایگزین برای آزمایش این پلیمرهای با دمای بالا مورد نیاز است زیرا آنها دارای HDT و VST بالاتر از دمایی هستند که می توان از روغن سیلیکون در آن استفاده کرد. ما از یک CEAST HV500، که از یک حمام سیال اکسید آلومینیوم استفاده می کند، برای انجام طیف وسیعی از تست های HDT و VST برای کاربردهای دمای بالا و پایین به ترتیب مطابق با ISO 75-1 و 2 و ISO 306 روش B استفاده کردیم. ما درجات مختلف PEEK، پلی استایرن (PS)، پلی کربنات (PC)، پلی آمید (PA)، پلی فنیلن سولفید (پرکننده های شیشه ای PPS-40 درصد)، پلی پروپیلن (پرکننده های شیشه ای PP-15 درصد) را در رمپ های دمای 50 درجه سانتی گراد در ساعت و 120 درجه سانتی گراد با استانداردهای استاندارد ISO در ساعت آزمایش کردیم.
ما نتایج بهدستآمده از سیستم اکسید آلومینیوم را با نتایج بهدستآمده از سیستمهای روغن سیلیکون سنتی برای مواد با مقادیر HDT کمتر از 280 درجه سانتیگراد مقایسه کردیم. با حجم نمونه 12 نمونه در هر دسته، تجزیه و تحلیل آماری بر روی تست های HDT یک نتیجه بسیار تکرارپذیر و قابل تکرار با حداکثر اختلاف 5 درصد بین دو محیط را نشان داد. ما توصیه می کنیم از سیستم حمام سیال اکسید آلومینیوم برای پلیمرهای با دمای بالا که دارای HDT یا VST بالاتر از 280 درجه سانتیگراد هستند استفاده شود. پلیمرهای دمای پایینتر را میتوان با سیستم حمام سیال اکسید آلومینیوم نیز آزمایش کرد زیرا آزمایش مطابقت خوبی با نتایج بهدستآمده از سیستمهای روغن سیلیکون سنتی نشان داده است.