تست خمش پلیمرهای پایه ISO 20795-1 و 20795-2
تست خمش پلیمرهای پایه ISO 20795-1 و 20795-2 مواد ترمیمی و پروتز دندان پس از قرار گرفتن در دهان، فشارهای ناشی از عمل جویدن را تجربه می کنند. هر ماده دندانی ممکن است به تنشها واکنش متفاوتی نشان دهد و در برخی موارد ممکن است تغییر شکل ایجاد شود. به عنوان مثال، قسمت چینی روکش دندان می تواند در حین گاز گرفتن غذای سفت، تراشه کند یا بشکند. بنابراین، ارزیابی خواص مکانیکی مواد دندانی میتواند برای تعیین عملکرد آنها و پیشبینی عملکرد بالینی طولانیمدت مفید باشد. ISO 20795 Dentistry – Base Polymers Part 1: Denture-Base Polymers و Part 2: Orthodontic-Base Polymers الزامات پلیمرهای مورد استفاده در دندان مصنوعی و ارتودنسی پایه را مشخص می کند. روش های آزمایشی که برای تعیین انطباق با این الزامات استفاده می شود نیز در استانداردها مشخص شده است. یکی از آزمایشها تست خمش سه نقطهای است که با استفاده از سندانهایی به قطر 3.2 میلیمتر که در فاصله 50 میلیمتری از هم قرار گرفتهاند، استحکام خمشی نهایی و مدول پلیمرها را اندازهگیری میکند. به عنوان مثال، مطابق با ISO 20795-1، سیمان های دندانی نوع 1، 3، 4 و 5 باید حداقل مقاومت خمشی نهایی 65 مگاپاسکال را برای حداقل 4 نمونه از 5 نمونه آزمایش شده داشته باشند. برای برآورده ساختن الزامات ISO 20795-1، ما از یک bath-point با درجه حرارت ثابت با انعطاف پذیری 3 نقطه کنترل شده استفاده کردیم. دمای نمونه در 37 درجه سانتیگراد (1± درجه) نگهداری شد تا شرایط in-vivo شبیه سازی شود. تنظیمات نشان داده شده در تصویر بر روی سیستم تست نصب شده است و تست توسط نرم افزار ما کنترل می شود.
محصولات را مرتبط کنید
